ULANG TAHUN MENDIANG BEKAS KETUA SAMI WAT MACCHIMAPRASIT KALI KE LIMA. งานประจำปี ครั้งที่ ๕

งานบุญพ่อท่านแสง พ่อท่านทิ่น ประจำปีครั้งที่ ๕.

เมื่อวันเสาร์ ที่ 13 มีนาคม, วันอาทิตย์ ที่ 14 มีานคม

และ วันจันทร์ ที่ 15 มีานคม 2553.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sambutan Ulang Tahun Mendiang Bekas Ketua

Wat Macchimaprasit kali yang ke 5..

pada Sabtu 13 March, Ahad 14 March dan

Isnin 15 March 2010.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
พิธีเทเสาเอกศาลาเอนกประสงหลังใหม่ในวันที่ 14 มีานคม 2553.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Upacara membina tiang utama bangunan serbaguna
Wat Jawi pada 14 March 2010 , oleh Ketau Sami
Kedah/Perlis.
~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

พิธีรดน้ำสงฆ์ พ่อท่านแสง พ่อท่านทิ่น เมื่อวันอาทิตย์

ที่ 15 มีนาคม 2553.

โดย

พระครูโอภาสประสิทธิคุณ (เจ้าอาวาส)

และ คณะพระสงฆ์วัดยาหวี และคณะพระสงฆ์วัดอื่น ๆ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Upacara menyiram air mawar pada patung

Mendiang Bekas Ketua Wat Macchimaprasit

oleh

Phrak Khru OPASPRASITTHIKHUN

( Ketua Wat )

bersama sami wat Kedah/Perlis.

~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bekas Ketua Sami อดิตเจ้าอาวัส ( กวีธรรม )

หลวงพ่อแสง

------------------------------------------

หลวงพ่อทิ่น

กวีธรรม

-----------

เหมื่อนดั่งแก่นแท้ ของพระพุทธศาสนา

ไม่ว่ากาลเวลาจะหมุนเวียน เปลี่ยนไปแค่ไหน

แก่นแท้ของศาสนา ก็ยังคงอยู่สูงค่าเสมอ

อยู่ที่มนุษย์เราต่างหาก ว่าจะมองเห็นหรือไม่...

พูดคำหยาบ จาบจ้วงไป ใยต้องด่า

อันตัวข้า หนากิเลส เหตุพาไป

มันไม่เห็นธรรมเอก ผุดขึ้นมาภายใน

กล่าวไปใยจะเห็นธรรม เห็น พระองค์

--

ธรรมอันเอก ผุดขึ้น ตั้งมั่นในภายใน

มีอยู่ใน ใจเป็นฌาณทุกขั้นชั้น

แต่พวกมัน ไม่หันมอง คุณของฌาณ

ยังอีกนาน แสนนาน กว่าจะถึง

หนึ่ง(1)..........................อปุปิจุฉกถา

-

ความมักน้อย ในปัจจัย ที่ได้พบ

ปัจจัยสี่ ที่ประสบ ควรสิกขา

ทั้งอาหาร เครื่องนุ่งห่ม บ่มกายา

อปุปิจุฉกถา เป็นวาจา สนทนากัน

--

ทรงตรัสไว้ ภิกษุได ที่มักน้อย

ความเสื่อมถอย อกุศล ดลสู่สัมม์

เป็นบ่อเกิด กำเนิด กุศลธรรม

ความครอบงำ แห่งอกุสลา มาสิ้นไป....

สอง(2)..............................สนุตุฏุฐิกถา

-

ความสันโดษ มากประโยชน์ ไร่โทษแน่

จิตมุ่งแต่ ความพอเพียง เลี่ยงตัณหา

สันโดษใน ปัจจัยสี่ ที่มีมา

สนุตุฏุฐิกถา พาพ้นกาม

--

สันโดษใน เรื่องอาหาร แห่งการกิน

ไม่ถวิล ฟุ้งเฟ้อไป ไห้เข็ดขาม

ทั้งเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม เคยบ่มกาม

ถิ่นอาศัย ในเขตคาม ใช้ตามมี

--

เพราะจิตที่ ประกอบด้วยศิลขันธ์

สติมั่น สำรวมกาย ไม่สิ้นศรี

สัมปชัญญ์มั่น สังวรไว้ ในอินทรีย์

กถาวาที สิ่งที่สอง โปรดตรองดู....

สาม(3)...................................ปวิเวกุกถา

-

คำพูดที่สาม ที่ควรกล่าว น่าดำริ

วิเวก กาย จิต อุปธิ น่าสิกขา

วิเวกสาม ความสงัด ขจัดกามา

ปวิเวกุกถา ตามศึกษา เป็นอย่างไร

--

กายวิเวก สงัดกาย คลายอภิชฌา

อยู่ตามป่า ซอกเขา เงาโดนไม้

ถ้ำ ป่าช้า ป่าชัฏร้าง กลางพงไพร

นั่ง ยืน เดิน อยู่ใน ไม่ไกลฌาน.....

สี่(4)................................อสงุสคุคกถา

-

ผู้ที่ชอบ คลุกคลีนั้น ธรรมตรัสไร้

มิพึงได้ สุขเนกขัมม์ นั้นหรอกหนา

ความสงบ ความสงัด แห่งจินตนา

จักเกิดได้ ตัดมรรคา ความคลุกคลี

--

ภิกษุใด ปรารภ ใคร่พบสุข

ทำที่สุด แห่งทุกข์ อย่างเต็มที่

ย่อมปลีกอยู่ แต่ผู้เดียว อย่างเสรี

ไม่คลุกคลี ในหมู่ ศัตรูพรหมจรรย์

--

ทรงตรัสไว้ ผู้ได ไม่คลุกคลี

ฐานะที่ บรรลุธรรม ล้ำสุขสันต์

เจโตวิมุตติ ได้ประสบ พบโดยพลัน

เอนกอนันต์ คุณของการ ไม่คลุกคลี

--

และนี่คือ คำพูด คือกถา

จะน้อมนำ ปัญญา สู่จิตนี่

กล่าวในความ เรื่องไม่ เข้าคลุกคลี

อสงุสคุคกถา ...ที่สี่ ควรพูดกัน...

----------------------------------------------